σοβράνος

-α, -ο, ουδ. και σοφράν Ν

1. αυτός που παρουσιάζει μέτωπο προς άνεμο προσήνεμος

2. (η αιτ. ουδ. ως επίρρ.) σοβράνο

προς τη μεριά τού ανέμου, σε αντιδιαστολή με το σταβέντο

3. φρ. α) «παίρνω τα σοβράνα» — πηγαίνω προς τη μεριά που πνέει ο άνεμος

β) «από σοβράνο μεριά» — από την πλευρά τού πλοίου που προσβάλλεται από τον άνεμο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. sovrano].